第五章ประวัติศาสตร์ของเมืองอิซูโมะ บทที่ 5
โอคุนินุชิ โนะ มิโคโตะ
เรื่องราวของเทพเจ้าที่ตกหลุมรักลูกสาวของซูซานนู:
"โอคุนินุชิ โนะ มิโคโตะ ผู้ผ่านการทดสอบเพื่อครอบครองดินแดนอิซูโมะ ... "
“ มีพระเจ้าที่ชื่อว่าโอคุนิชิซูชิ ซึ่งเคยถูกเรียกว่า โออานามุจิ โนะ มิโคโตะ และนี่เป็นเรื่องราวของวิธีที่เขาได้รับชื่อโอคุนินูชิ โออานานามุจิได้ตกอยู่ในอันตรายครั้งแล้วครั้งเล่าโดยพี่น้องของเขา ด้วยเหตุนั้น เขาจึงได้หนีไปยังดินแดนแห่งต้นไม้ จนไปถึงวังของคนที่ถูกเรียกว่า โอยาบิโกะ แต่ถึงแม้เขาจะหนี เหล่าพี่น้องของเขาก็ไล่ตามเขาไป ขณะที่โอยาบิโกะช่วยโออานานามุจิ หลบหนีออกไปโออินามิโกะกล่าวว่า:
“ ไปที่ เน โนะ คุนิ (ดินแดนแห่งความตาย) ท่านจะจะพบกับซูซาโน่”
จากนั้นโออานามุจิก็วิ่งไปที่ดินแดนแห่งความตายและพบกับซูเซริฮิเมะ ซึ่งเป็นลูกสาวของซูซาโน่ ในขณะที่สายตาของโออานามุจิ และซูเซริฮิเมะ พบกันพวกเขาก็เริ่มตกหลุมรักกันซูเซริฮิเมะ พาโออานามุจิไปพบกับ ซูซาโน่ พ่อของเธอ
“ท่านพ่อ มีบุคคลอันเยี่ยมยอดมาเยี่ยม”
ซูซาโน่ตัดสินใจทดสอบโออานามุจิ ก่อนอื่น ซูซาโน่ให้ไปเขานอนในห้องที่เต็มไปด้วยงู ซึ่งเหล่างูก็มารุมล้อมกัดโออานามุจิ ด้วยความกังวลซูเซริฮิเมะ ได้แอบเอาผ้าคลุมไหล่จากไหล่ของเธอไปให้เขา และพูดว่า:
“ หากงูดูเหมือนจะกัดท่าน ให้โบกผ้าคลุมไหล่นี้สามครั้ง”
เมื่อโออานามุจิทำตามที่เขาได้ถูกบอกมา เหล่างูหยุดเคลื่อนไหวและไม่กัดเขา
ดังนั้น เขาจึงสามารถออกจากห้องนั้นได้โดยไม่เป็นอันตราย
ต่อไป ซูซาโน่ ให้โออานามุจิ เข้าไปในห้องที่เต็มไปด้วยตะขาบและตัวต่อจำนวนมากที่จะจู่โจมเขา ซูเซริฮิเมะ หยิบผ้าคลุมไหล่อีกอันที่เธอมีบนไหล่ของเธอแล้วพูดกับเขาว่า: “ถ้าตะขาบและตัวต่อเริ่มโจมตีท่าน ให้โบกผ้าคลุมไหล่นี้สามครั้ง”“
เมื่อเขาทำอย่างที่เขาบอกพวกตะขาบและตัวต่อก็นิ่งเงียบและไม่โจมตีเขา ดังนั้น โออานามุจิ จึงสามารถออกจากห้องของตะขาบและตัวต่อได้โดยไม่เป็นอันตราย "
หลังจากนั้นซูซาโน่ นำโออานามุจิ ไปยังทุ่งกว้าง และซูซาโน่ ได้ยิงลูกธนูออกไปกลางทุ่ง และสั่งให้เขาไปหามัน ในขณะที่โออานามุจิกำลังจะเข้าไปในทุ่ง ซูซาโน่ ก็จุดไฟล้อมรอบที่ราบโออานามุจิ ถูกล้อมรอบอย่างรวดเร็วด้วยไฟทุกด้าน จากนั้นก็มีหนูหนึ่งออกมาพูดว่า
“ ข้างในนั้นกว้างและใหญ่ แต่ข้างนอกจะดูเล็กไปหน่อย” (เขากำลังพูดถึงรูใต้พื้นดิน)
“ เข้าใจแล้ว นั่นคือสิ่งที่ฉันควรทำ”
โออานามุจิ ได้ลองเหยียบลงบนพื้นและพบกับหลุมอันน่ากลัว เขาพลัดตกลงไปในหลุม
จากนั้นไฟก็ได้ดับไป เขาก็รอดตายอย่างหวุดหวิด หลังจากนั้นครู่หนึ่ง เจ้าหนูก็ไปหาลูกศรและนำมาให้เขา แต่ขนบนลูกธนูหายไป เจ้าหนูน้อยได้กินมันหมดแล้ว
"หลังจากที่ลูกธนูถูกส่งคืนซูซาโน่ ก็พา โออานามุจิ กลับบ้าน และมีคำสั่งให้เขาอีกครั้งเมื่อพวกเขาเข้าไปในห้องมหึมาด้วยกัน:
“ หยิบเหาออกจากผมของฉัน” โออานามุจิ ทำตามที่เขาบอกและมองไปที่หัวของ ซูซาโน่ เขาไม่พบเหา แต่เขากลับพบตะขาบจำนวนมาก "
ซูเซริฮิเมะนำผลไม้มาจากต้น มุคุ และดินสีแดงและมอบให้กับโออานามุจิ จากนั้นเธอก็กระซิบข้างหูเขา: “กัดผลไม้นี้และถือดินสีแดงในปากของคุณแล้วคายพวกเขาออกด้วยกัน พ่อของฉันควรคิดว่าคุณกำลังกำจัดตะขาบโดยการกัดพวกมันทีละตัว"
ทุกอย่างเป็นไปตามที่ซูเซริฮิเมะ พูด ซูซาโน่จึงคิดว่า“ วิธีการที่เขาเคี้ยวและแยกตะขาบออกมาแต่ละอันนั้น ช่างเป็นคนที่มีเสน่ห์มาก!” เขาจึงรู้สึกสบายใจและได้หลับไป
“ ตอนนี้โอกาสของพวกเรามาถึงแล้ว รีบหนีไปกันเถอะ!”
โออานามุจิผูกผมอันยาวของซูซาโน่ ไว้กับคานไม้รอบ ๆ ห้องและปิดกั้นประตูบ้านด้วยก้อนหินขนาดใหญ่
หลังจากนั้นเขาขโมยดาบธนูและลูกศรของซูซานนูและโคโตะ (พิณ) แล้ววิ่งออกไปพร้อมกับแบกซูเซริฮิเมะ ไว้บนหลังของเขา ขณะที่เขาวิ่ง ตัวพิณก็ได้สีกับต้นไม้ทำให้พื้นสั่นสะเทือนและสะท้อนออกมา ซูซานนูก็เลยตื่นขึ้นมา
ขณะที่ซูซาโน่กำลังแกะผมออกจากคาน ทั้งสองก็ได้วิ่งหนีไปไกลแล้ว
ซูซาโน่ ไล่ล่าพวกเขาจนถึงโยมทสึฮิราซาคะ (เขตแดนระหว่างโลกนี้กับโลกอื่น) แต่พวกเขาก็วิ่งหนีไปไกลกว่ามาก ซูซาโน่ตะโกนตามหลังพวกเขาว่า:
“ใช้ดาบ ลูกศร และธนูเพื่อไล่พี่น้องของเจ้า จากนั้นนำชื่อของโอคุนินูชิ ไปพร้อมกับ ซูเซริฮิเมะ ที่ด้านล่างของภูเขาอุคะ และสร้างวังเอาไว้อยู่อาศัย พร้อมกับเสาเสาหนาสูงพอที่จะสูงถึงท้องฟ้าได้”
เมื่อเขาได้รับการบอกกล่าว หลังจากนั้นโออานามุจิ ก็ทำตาม และได้กลายเป็น โอคุนินุชิ โนะ มิโคโตะ เขาไล่พี่น้องที่มีนิสัยไม่ดีออกไป และสร้างดินแดนใหม่ขึ้นมา
